Arrived and survived
Door: Anoushka
Blijf op de hoogte en volg Anoushka
15 Augustus 2015 | Nepal, Panauti
Eerste dag in Nepal.
De vluchten overleefd. Het afscheid nemen was erg moeilijk maar het is niet anders helaas.
De eerste vlucht van Amsterdam naar Istanbul had een uur vertraging opgelopen. Ik had anderhalf uur overstaptijd (met de boardingstijd maar een half uur) dus dat was flink stressen. Er stond een hele file aan gelande vliegtuigen op Istanbul dus konden we ook niet snel parkeren en er uit.
Met ‘last call’ voor Kathmandu op de borden heb ik gelukkig toch het vliegtuig nog gehaald.
Het vliegtuig was heel erg leeg! Er waren zo weinig mensen dat iedereen een rij voor zichzelf kon nemen. Ik ging bij de nooduitgang vlak achter de vleugel zitten. Ik zat nog geen 5 minuten, toen vertrok het vliegtuig al. Scheelt wel weer wachten! Het was net donker geworden en ik had een schitterend uitzicht vanaf mijn plekje. De stad was heel mooi verlicht en uitgestrekt.
Het was een vrij rustige vlucht. Weinig turbulentie godzijdank, behalve boven de bergachtige gebieden maar omdat het verklaarbaar is dat de luchtstroom dan wat rommelig is had ik er een beetje vrede mee. Ik ben met mijn hoofd op de leuning bij het gangpad gaan liggen en kon zo op mijn zij draaien met opgevouwen benen. Had toch 2 stoelen voor mij alleen dus dat was lekker. Heb zelfs nog 2 uurtjes geslapen!
Toen de ochtendschemering kwam werd ik wakker. We waren er bijna, nog maar een uurtje vliegen. Tijdens de daling zag ik allemaal bergen die hoger waren dan de wolken. Best bizar hoe hoog dat dan is! Ook vlogen we door het dal heen tussen de bergen. Het was ovveral groen en ik zag veel losstaande huisjes.
Het eerste wat mij opviel toen ik door had dat we boven Nepal vlogen was dat de wegen kaarsrecht zijn. Ze zijn echt supermegarecht en kruisen elkaar ook echt loodrecht. Grappig gezicht in zo’n lap groen.
Het tweede dat mij opviel (en het eerste waarvan ik dacht oohja, yes! Ik ben weer in Azië!!) Was dat er op het vliegveld op het ‘parkeerterrein’ van de vliegtuigen doodleuk vrouwtjes op slippertjes rondlopen met een bezem en blik om de boel aan te blijven vegen. In NL staat er zowat de doodstraf op om zonder oorbescherming etc. of je überhaupt op het vliegveld te begeven. Maar daar zijn ze hier een stuk makkelijker in :-)
Bij het uitstappen rook je ook weer echt de geur van Azië. Het heeft gewoon een hele typische geur die alleen herkenbaar is als je hem opnieuw ruikt. Ik vond het heerlijk!
Op het vliegveld kwam ik erachter dat ze gelukkig ook in de korte tijd mijn bagage goed over hadden weten te zetten.
Ik nam een taxi naar Kathmandu met de bedoeling wat international stamps en ansichtkaarten te kopen. Maar het was zaterdagochtend vroeg dus helaas waren de postkantoren dicht. Wel heb ik onderweg besloten me gewoon over te geven aan de chauffeur in het verkeer. Mijn god zeg he! Wat is dat grappig! Niemand trekt zich iets aan van lijnen op de weg. Tegenliggers rijden kriskras door elkaar. Als het niet snel genoeg gaat wordt er flink getoeterd en inhalen doe je ook vooral aan beide kanten. Echt bizar! Vooral de kruispunten waren leuk! Ook was er wel het een en ander aan schade van de aardbevingen te zien. Maar ik moet zeggen dat er al een heleboel opgeruimd is voor zover ik kon zien in dat kleine stukje vanuit de auto.
Eenmaal terug op het vliegveld heb ik nog even moeten wachten tot de meneer van Malpi me op kwam halen. Ook nu weer hetzelfde verhaal in het verkeer! Zelf op bijna onberijbare zand/keiwegen halen ze mekaar constant in. Nu kwamen we ook koeien tegen die midden op de weg stonden. Het grootste gedeelte van de mensen zijn hier hindoeïstisch dus de koeien zijn heilig. Er werd niet gemopperd maar gewoon over de tegenliggende baan van de weg omheen gereden. Die tegenliggers wachten wel. Ook zijn hier veel honden! Ze zien er niet slecht uit gelukkig. In de omgeving werd elk stukje vruchtbare gebruikt om gewassen te planten. Ik heb heel veer rijstsawa’s gezien en mocht een stukje te klein zijn voor een sawa, dan stond er mais of groenten.
Eenmaal op school werd ik hartelijk begroet, mijn kamer werd aangewezen en ik kreeg een tour door de school. Deze bestaat uit allemaal losse gebouwtjes dus ik zal nog wel eens verdwalen. Daarna geluncht, rijst met dahl en groenten en soep met brood. Het was heerlijk! Lekker pittig en ik had ook best wel trek moet ik zeggen. De laatste keer dat ik gegeten had was 9 uur terug. Daarna even vlug gedoucht. Ik denk dat het elke keer vluchtige douches zullen worden want er is geen warm water...
Ik heb mezelf voorgesteld aan alle meisjes. Zij slapen in de ‘girls residence’ waar ik ook verblijf. De leerlingen waren ontzettend nieuwsgierig en toen het ijs eenmaal gebroken was bombardeerden zij me met vragen. Ook namen de ‘junior’ meisjes me mee naar de dinerzaal en moest ik bij hen aan tafel zitten. Dat vond ik wel heel erg gezellig.
Vanaf maandag gaan we precies kijken wat voor lessen ik ga geven en de frequentie daarvan per week/dag. Ik heb een mentor aangewezen gekregen, de mentor van 4th grade (8/9 jaar oud) Met haar loop ik de eerste dagen mee en zij gaat me ook uitleg geven over het beoordelen van werk, contact met ouders, rapporteren, de rest van de taken etc.
Nu ga ik in bed even lekker lezen en dan slapen want dat heb ik nu al heel lang niet gedaan (op die 2 uur in het vliegtuig na). Het is hier 3 uur en drie kwartier later dan in Nederland. Het internet heeft een beetje kuren dus ik weet niet wanneer mijn volgende bericht komt.
Walrussen!
De vluchten overleefd. Het afscheid nemen was erg moeilijk maar het is niet anders helaas.
De eerste vlucht van Amsterdam naar Istanbul had een uur vertraging opgelopen. Ik had anderhalf uur overstaptijd (met de boardingstijd maar een half uur) dus dat was flink stressen. Er stond een hele file aan gelande vliegtuigen op Istanbul dus konden we ook niet snel parkeren en er uit.
Met ‘last call’ voor Kathmandu op de borden heb ik gelukkig toch het vliegtuig nog gehaald.
Het vliegtuig was heel erg leeg! Er waren zo weinig mensen dat iedereen een rij voor zichzelf kon nemen. Ik ging bij de nooduitgang vlak achter de vleugel zitten. Ik zat nog geen 5 minuten, toen vertrok het vliegtuig al. Scheelt wel weer wachten! Het was net donker geworden en ik had een schitterend uitzicht vanaf mijn plekje. De stad was heel mooi verlicht en uitgestrekt.
Het was een vrij rustige vlucht. Weinig turbulentie godzijdank, behalve boven de bergachtige gebieden maar omdat het verklaarbaar is dat de luchtstroom dan wat rommelig is had ik er een beetje vrede mee. Ik ben met mijn hoofd op de leuning bij het gangpad gaan liggen en kon zo op mijn zij draaien met opgevouwen benen. Had toch 2 stoelen voor mij alleen dus dat was lekker. Heb zelfs nog 2 uurtjes geslapen!
Toen de ochtendschemering kwam werd ik wakker. We waren er bijna, nog maar een uurtje vliegen. Tijdens de daling zag ik allemaal bergen die hoger waren dan de wolken. Best bizar hoe hoog dat dan is! Ook vlogen we door het dal heen tussen de bergen. Het was ovveral groen en ik zag veel losstaande huisjes.
Het eerste wat mij opviel toen ik door had dat we boven Nepal vlogen was dat de wegen kaarsrecht zijn. Ze zijn echt supermegarecht en kruisen elkaar ook echt loodrecht. Grappig gezicht in zo’n lap groen.
Het tweede dat mij opviel (en het eerste waarvan ik dacht oohja, yes! Ik ben weer in Azië!!) Was dat er op het vliegveld op het ‘parkeerterrein’ van de vliegtuigen doodleuk vrouwtjes op slippertjes rondlopen met een bezem en blik om de boel aan te blijven vegen. In NL staat er zowat de doodstraf op om zonder oorbescherming etc. of je überhaupt op het vliegveld te begeven. Maar daar zijn ze hier een stuk makkelijker in :-)
Bij het uitstappen rook je ook weer echt de geur van Azië. Het heeft gewoon een hele typische geur die alleen herkenbaar is als je hem opnieuw ruikt. Ik vond het heerlijk!
Op het vliegveld kwam ik erachter dat ze gelukkig ook in de korte tijd mijn bagage goed over hadden weten te zetten.
Ik nam een taxi naar Kathmandu met de bedoeling wat international stamps en ansichtkaarten te kopen. Maar het was zaterdagochtend vroeg dus helaas waren de postkantoren dicht. Wel heb ik onderweg besloten me gewoon over te geven aan de chauffeur in het verkeer. Mijn god zeg he! Wat is dat grappig! Niemand trekt zich iets aan van lijnen op de weg. Tegenliggers rijden kriskras door elkaar. Als het niet snel genoeg gaat wordt er flink getoeterd en inhalen doe je ook vooral aan beide kanten. Echt bizar! Vooral de kruispunten waren leuk! Ook was er wel het een en ander aan schade van de aardbevingen te zien. Maar ik moet zeggen dat er al een heleboel opgeruimd is voor zover ik kon zien in dat kleine stukje vanuit de auto.
Eenmaal terug op het vliegveld heb ik nog even moeten wachten tot de meneer van Malpi me op kwam halen. Ook nu weer hetzelfde verhaal in het verkeer! Zelf op bijna onberijbare zand/keiwegen halen ze mekaar constant in. Nu kwamen we ook koeien tegen die midden op de weg stonden. Het grootste gedeelte van de mensen zijn hier hindoeïstisch dus de koeien zijn heilig. Er werd niet gemopperd maar gewoon over de tegenliggende baan van de weg omheen gereden. Die tegenliggers wachten wel. Ook zijn hier veel honden! Ze zien er niet slecht uit gelukkig. In de omgeving werd elk stukje vruchtbare gebruikt om gewassen te planten. Ik heb heel veer rijstsawa’s gezien en mocht een stukje te klein zijn voor een sawa, dan stond er mais of groenten.
Eenmaal op school werd ik hartelijk begroet, mijn kamer werd aangewezen en ik kreeg een tour door de school. Deze bestaat uit allemaal losse gebouwtjes dus ik zal nog wel eens verdwalen. Daarna geluncht, rijst met dahl en groenten en soep met brood. Het was heerlijk! Lekker pittig en ik had ook best wel trek moet ik zeggen. De laatste keer dat ik gegeten had was 9 uur terug. Daarna even vlug gedoucht. Ik denk dat het elke keer vluchtige douches zullen worden want er is geen warm water...
Ik heb mezelf voorgesteld aan alle meisjes. Zij slapen in de ‘girls residence’ waar ik ook verblijf. De leerlingen waren ontzettend nieuwsgierig en toen het ijs eenmaal gebroken was bombardeerden zij me met vragen. Ook namen de ‘junior’ meisjes me mee naar de dinerzaal en moest ik bij hen aan tafel zitten. Dat vond ik wel heel erg gezellig.
Vanaf maandag gaan we precies kijken wat voor lessen ik ga geven en de frequentie daarvan per week/dag. Ik heb een mentor aangewezen gekregen, de mentor van 4th grade (8/9 jaar oud) Met haar loop ik de eerste dagen mee en zij gaat me ook uitleg geven over het beoordelen van werk, contact met ouders, rapporteren, de rest van de taken etc.
Nu ga ik in bed even lekker lezen en dan slapen want dat heb ik nu al heel lang niet gedaan (op die 2 uur in het vliegtuig na). Het is hier 3 uur en drie kwartier later dan in Nederland. Het internet heeft een beetje kuren dus ik weet niet wanneer mijn volgende bericht komt.
Walrussen!
-
15 Augustus 2015 - 17:35
Kim:
Heey zussie wat goed om te lezen!! Fijn dat de vluchten en overstap goed zijn gegaan. Lijkt me inddheerlijk weer in azie te komen en dan die typische geur te ruiken.
Maar goed dat je zelf niet hoefde te rijden met de auto dan haha. En het over je heen laten komen is dan indd maar het beste. Top dat meneer Malpi er was en je op school bent aangekomen. Ga lekker slapen en heel veel plezier daar met alle girls:). Xxx -
15 Augustus 2015 - 17:48
Damien:
Lieve Noes,
wat ontzettend gaaf om te lezen. Dit is wel een iets ander soort internationalisering dan die wij samen hebben gehad in Londen. Heel veel plezier en succes toegewensd! x -
15 Augustus 2015 - 19:11
Yolanda:
Ha Noes,
Pff, ik ben opgelucht dat je er bent én dat de vlucht meeviel. Wow, bergen boven de wolken uit, wat gaaf, ik verheug me nu al!
Leuk dat je Azië weer herkent aan zijn geur! En gaaf dat je zo hartelijk bent ontvangen.
Succes met de stage zelf , maar ook héél veel genieten in je vrije tijd!
Slaap lekker nu eerst! XXX
-
15 Augustus 2015 - 20:05
AdrieHendriks:
Lieve noes
Fijn dat alles goed is gegaan, nu gaan genieten meisje.
Heel leuk te lezen hoe het daar is.
En wat je zoal meemaakt, liefs Berta -
15 Augustus 2015 - 20:49
Frans En Nelly:
Hoi Anoushka
Fijn dat je goede reis was en dat het goed aanvoelt.
En dat de school een leuke indruk maakt op jou
Wij zitten nu in Frankrijk mooi weer bij aankomst regen en onweer.
Heel veel succes en veel plezier met het les geven.
Gr frans en nelly
-
16 Augustus 2015 - 10:56
Jantien:
Hai Anoushka, fijn dat het allemaal zo goed verlopen is. Zo te lezen is het er mooi. Geniet ervan. Lieve groet, Jantien. -
17 Augustus 2015 - 12:31
Ria:
Hoi Anoushka,
Leuk je verslag te lezen en fijn dat de reis goed gegaan is. Wel spannend nog met de overstap in Instanbul. Ben benieuwd naar je verdere belevenissen op je school daar en zal het met plezier lezen. Een heel fijne tijd daar en tot je volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
