School, Aladdin, school

Hoi allemaal,

Iedereen is ontzettend druk bezig voor de Aladdin musical. Ik heb nu een paar rehearsels gezien en het belooft heel erg spectaculair te worden. In 5 weken hebben ze een hele show neergezet! Alle seniors werken er aan mee. Vooral grade 9 en 10, zij zijn de acteurs. Verder zitten er ook kinderen uit grade 8 in het koor en figureren als dansers. Er wordt live gezongen, niet door de acteurs maar door leerlingen die beter kunnen zingen hahaha.
De kostuums zijn gemaakt, het decor is door leerlingen gemaakt en nu is het alleen nog meer oefenen en daarna de shows!
Deze vinden komende dinsdag en woensdag plaats in de Kathmandu Academy hall. Qua verlichting en special effects wordt er heel wat moois neergezet! Wij mogen ook kijken daar. Ik hoop dat dat op dinsdag is, dan heb ik een stukje van dinsdag en de hele woensdag mijn vrije dag. Fingers crossed maar als ze een beetje praktisch nadenken zal ik het woensdag zien.

Verder heb ik het erg druk gehad met lesgeven en het werk in de residencies. Nu ik het reilen en zeilen weet doe ik meer uit mezelf waardoor mijn dagen goed gevuld zijn. Zolang ik bezig ben gaat het goed. Zodra ik rustig ga zitten val ik bijna in slaap. Maar ik zit al op 2/3 van mijn stage nu. Dat voelt heel dubbel. Aan de ene kant kijk ik er enorm naar uit om lekker rond te reizen en mijn eigen gang te kunnen gaan. Aan de andere kant heb ik het hier heel goed naar mijn zin en betekend het dat als ik hier klaar ben ik over de helft van mijn tijd in Nepal ben. Dat is dan wel weer een beetje jammer... Het voelt dus heel dubbel allemaal. Maar voorlopig eerst nog deze drie weken afmaken. Daarna is de school ook een maand gesloten om Dassain en Tihar te vieren.

Op school zie ik steeds meer. De omgang met leerlingen is iets anders dan in Nederland. Eerst vond ik dat de leerlingen heel gedisciplineerd waren. Nu ik over de nieuwigheid heen ben en meer zie blijkt dat dit echt niet zo is. De kinderen zijn van huis uit niet gewend om dingen te moeten doen. Het liefst werken zij niet. Niet allemaal natuurlijk maar veel kinderen hebben echt wel heel veel aansporing nodig. Ook dat gebeurd op andere manieren dan in Nederland... Ik heb nu best wat meppen uitgedeeld zien worden en bevalt iets niet, dan geeft de leeraar een ruk aan de haren. De kinderen reageren er amper op. Zij zijn het gewend of het interesseert ze gewoon helemaal niets (vooral dat tweede is van toepassing).

Ik schik er toch iedere keer een beetje van. Ik kan de leerling niet troosten omdat het hier de gang van zaken is en omdat ik het gezag van de leerkracht niet kan ondermijnen. Ik kijk (laf misschien maar ik kan echt niet anders) maar de andere kant op en neem geen voorbeeld aan die leerkrachten. Gelukkig is dat in mijn lessen ook niet nodig want ze zijn nog steeds geïnteresseerd. Het huiswerk dat ze van me krijgen maken ze ook prima dus ik heb geen redenen om lijfstraffen uit te delen. Buiten dat is dat ook tegen mijn principes.

De leerlingen zijn druk bezig met hun projecten. Vooral het verhaal van de Sinterklaasviering in Nederland vonden ze ontzettend leuk en interessant! Ook zijn ze aan het lezen geslagen. De twee boeken van ‘het achterhuis’ in de bieb zijn bijna altijd uitgeleend. Ik vertelde over de highlighs van Amsterdam en het Anne Frankhuis vonden ze erg boeiend. Ze zijn erg jaloers op het schoolleven op de basisscholen in Nederland. Woensdagmiddag en de volle zaterdag en zondag vrij!! Dat willen zij ook wel.
Verder heb ik eerlijk gezegd niet heel veel te melden. Alles gaat gewoon zijn gangetje hier.

Groetjes!