Chitwan en Kathmandu (alweer)

Hallo allemaal,

Weer een bericht uit Kathmandu. Alexander is helaas voor mij weer naar Nederland vertrokken. Ik ga gewoon verder waar ik vorige week gebleven was met schrijven ook voor mij een mooie gelegenheid om het weer te herbeleven.

Ik was gebleven bij onze eerste dag in Chitwan national park.

We hebben daar aan het einde van de middag een wandeling gemaakt naar een soort overnachtingsplek voor de olifanten. Er stonden allerlei hutten op palen. Vanuit de verte zagen we de olifanten al aankomen. Er werd ons al verteld dat wanneer de olifanten ‘het dorp’ in kwamen, we op de plateaus voor de hutten moesten gaan staan voor onze veiligheid. Ik vond het wat overdreven. Maar toen de eerste olifant kwam zijn we braaf erop gaan staan. Ik stond nog rustig foto’s te maken terwijl om mij heen blijkbaar geschreeuwd werd dat we naar binnen moesten. Ik had het niet in de gaten hahahaha. Eenmaal binnen hoorden we van buiten geschreeuw en ineens een klap. De hut kreeg kreeg een flinke beuk. Een olifant had tegen de hut gebeukt. Het was echt hard! Het balkon was er zelfs kapot van gegaan! Mijn mening dat het overdreven was om niet op de grond te mogen blijven staan was dan ook gelijk veranderd.
We moesten stil zijn. Nu deden we dat ook braaf wan iedereen was best wel geschrokken van die beuk. De olifanten werden naar hun plaats geleid en toen konden we er weer uit.
We hebben de wandeling voortgezet door een stukje jungle. Ondertussen ging de zon onder en het was prachtig mooi! We liepen langs een rivier waar we ook twee krokodillen hebben gezien. Er waren daar twee soorten krokodillen. Visetende en allesetende. Oppassen dus.

De volgende dag gingen we vroeg op pad om met een kano over de rivier te varen. Het waren lange smalle kano’s gemaakt van uitgeholde bomen. Het was een mooie tocht waarin we best nog aardig wat krokodillen hebben gezien. Dat vond ik toch wel een beetje eng. Ook zagen we veel herten, vogels en mooie natuur.

Na de kanotocht zijn we naar een olifanten breeding centre geweest. Ik vond het wat tegenvallen. Mijn voorstelling was dat het een soort kinderboerderij was met loslopende baby-olifanten. Maar ze stonden allemaal braaf achter schrikdraad helaas.

Daarna hebben we een jungle-walk gedaan. Het was erg leuk om door de jungle te wandelen. Over kleine watertjes springend en takken ontwijkend. Het was nog een soort van ongerept, echt leuk! Onderweg hebben we grote termietenheuvels gezien, berenpoep (herkenbaar aan de termietenkopjes die erin zitten en niet verteerd kunnen worden), neushoorn – en hertensporen en uiteindelijk bij een meer zagen we een neushoorn lekker baden. Het zag er zo ontzettend relaxt uit, hij zat tot zijn nek in het water en was rustig zijn ontbijtje aan het eten. Gaaf om zo’n beest in het echt te zien!
Verderop bij een ander poeltje zagen we er zelfs nog een. Maar die was een stuk verder weg.

Toen de wandeling voorbij was hebben we even lekker gerelaxt want die middag gingen we op jeepsafari. Het was heel leuk (nu vind ik het al gauw leuk om überhaupt in een jeep te zitten). Onderweg hebben we vooral veel natuur, herten en krokodillen gezien. Ik denk dat veel wild niet in de buurt komt van die toch wat bredere paden. Op de helft hebben we een krokodillen/schildpaddencentrum bezocht. De krokodillen werden net gevoerd. Dat was wel leuk. De terugweg was helaas dezelfde weg. We zijn toen ook aardig ingekakt.
’s Avonds zijn we naar een dansvoorstelling geweest met traditionele dansen. Ik dacht dat het Nepalese dansen waren met een hoog hindi-gehalte maar het waren lokale dansen. Het was leuk om voor een keer te zien.

Nu kwam de dag waar ik het meest naar uit keek in Chitwan, het baden met olifanten. Ik wist niet goed wat ons te wachten stond maar het was better then expected! We gingen op de rug van de olifant zitten (deze ging door zijn knieën tot zijn middel in het water was, ook dan nog hadden we wat hulp nodig met opstappen). Toen hij op stond wiebelde het vreselijk! Ik was echt bang dat we er af zouden vallen! Het was ook superhoog! We hadden het getroffen met een grote olifant! Eenmaal op zijn rug kregen we flinke douches. De olifant pompte elke keer water op met zijn slurf en spoot deze over ons heen leeg. Superleuk! Het ging ook best lang door! De gids had ondertussen foto’s er van gemaakt. Die zijn echt tof vind ik!
Het afstappen ging niet zo soepel hahahaha. Toen de olifant door zijn knieën ging wiebelden we weer alle kanten op. Op den duur draaide hij zich om of zo, ik weet het niet. Het kwam er in ieder geval op neer dat we met een grote plons face-first in het water vielen. Alexander gaf me een ruk aan mijn arm zodat we niet onder de olifant (die ook op zijn zij draaide) terecht kwamen. Wat een heer he!
We dachten dat het nu klaar was, maar we mochten nog een keer. De eerste keer zat ik voorop, nu Alexander. Echt tof dat het zo lang was!
De tweede keer ‘afstappen’ was weer hetzelfde als de eerste keer. Supergrappig!
We hebben voor de vorm de olifant nog een beetje gewassen en toen zat het erop. We hebben nog wel even staan kijken naar de andere mensen. Gelukkig konden die ook niet charmant afstappen van ‘onze’ olifant.

Die middag hebben we alvast ingepakt voor het vertrek richting Kathmandu voor de volgende dag. Aan het eind van de middag hebben we ook nog een olifantensafari gedaan. De olifanten hadden een soort vierkant hekje op hun rug. Er konden vier mensen op de olifant met elk een balk van de hoek tussen de benen. Slim bedacht! Zo is de kans om eruit te vallen minimaal, meer capaciteit en minder onderhoud dan aan stoelen. Wij zaten naar de kont van de olifant te kijken. Onderweg hebben we weer veel wild gezien. Ook apen deze keer! Ennnnn een Neushoorn van megadichtbij MET een baby-neushoorn! Ik was een beetje bang dat de grote neushoorn agressief zou zijn om de baby te beschermen maar dat was niet zo. En daarbij zijn olifanten veel groter dan neushoorns (zo’n groot verschil had ik niet verwacht!) Echt gaaf zo dichtbij!

Het was in Lumbini en Chitwan erg goed te merken dat het toerisme volledig op zijn gat ligt. Het hotel was zo goed als leeg, net als vele andere hotels. Sneu. Ook in de winkeltjes waren ze extra blij met iedere klant. Zonde, het is een schitterend land, lieve mensen en een prachtige omgeving met veel diversiteit, nu dus het tropische Chitwan vs het hooggebergte in het Noorden. Dus komt allen hierheen hahaha je zal met open armen ontvangen worden!

De volgende dag gingen we met de bus naar Kathmandu. De bus was maar voor de helft gevuld. In Kathmandu hebben we lekkere pizza gegeten (daar keek ik al lang naar uit! De Nepalese keuken is zalig hoor, maar ik geloof dat ik 11 van de 12 weken alleen maar rijst heb gegeten twee keer per dag). Verder hebben we lekker rustig aan gedaan.
Tweede dag in Kathmandu hebben we een mountainflight geboekt en hebben we gewandeld naar het ‘three bouddha park’. Deze hadden we onderweg in de bus gezien en waren wel benieuwd wat het was, vanuit de bus zag het er mooi uit. Het lag aan de andere kant van de heuvel waar Swayambu stupa op staat. Deze keer zijn we zowel heen als terug goed gelopen via het verdwaalpad (gelukkig zijn mijn padvindersskills dus toch nog niet helemaal weggezakt na zo’n lange tijd!) Verder weet ik eerlijk gezegd niet zo goed meer wat we gedaan hebben..

Vrijdagochtend zijn we in ieder geval om vijf uur ’s morgens opgestaan want om half zeven vertrok onze mountainflight. Ik vond het erg spannend (ok, doodeng). Het was een klein vliegtuigje met negen rijen waarin iedere rij een stoel aan beide kanten van het gangpaadje had. De vlucht was schitterend! Het was helder dus we hadden geluk! We hebben Mount Everest superscherp kunnen zien! De andere bergen ook maar die zeggen mij niet zo veel. Ondanks de angst heb ik ook nog een beetje kunnen genieten! Echt een prachtig uitzicht!
Toch was ik blij toen we weer met beide benen op de grond stonden.

Ik heb nu wel alvast een voorproefje gehad voor de vlucht naar Lukla. Dit zijn dezelfde soort vliegtuigjes alleen zal die meer tussen de bergen vliegen in plaats van er langs/er boven en zal niet op de grond landen maar op 2860 meter hoogte (Kathmandu is op 1338 meter). Ik heb in ieder geval een heel klein beetje kunnen wennen aan het idee.... Het is trouwens wel het youtuben waard. Lukla airport. Alleen had ik dat beter niet kunnen doen hahahaha.

Het was natuurlijk nog steeds vroeg na de vlucht, deze duurde een uur. We zijn lekker naar de bioscoop geweest. Naar de nieuwe James Bond, Spectre. Hij was mooi!

Daarna moest Alexander inpakken en vanaf toen gingen bij mij goed de kranen open. Daar ga ik niet meer over schrijven.

Zaterdagochtend is hij vertrokken (helaas geen directe vlucht meer ivm de fuelcrisis die maar door gaat hier, dus een tankstop in Delhi, India.)
Sindsdien zit ik weer een beetje in een gat. Kathmandu heb ik ondertussen wel gezien. Ik doe nu hard mijn best om uit te rusten voor de trek maar ik ben nog erg onrustig terwijl ik echt helemaal niks te doen heb. Erg irritant.
Ik vul mijn dagen maar met struinen, de was doen (hier wordt je erg creatief van om droogplekken te vinden en sterk van het schrobben en uitwringen), op zoek gaan naar de lekkerste/leukste cafeetjes en restaurants, op straat lekker babbelen. Dat is wel een groot verschil dat ik nu merk. Toen Alexander er bij was werden we (hij) heel vaak aangesproken of hij dingen wilde kopen. Nu is dat een stuk minder. Ik heb er maar een redenatie voor: De man beheert de portemonnee dus die wordt aangesproken. Dat was trouwens de hele tijd zo, aan mij werd niets gevraagd als Alexander er bij was. Aan hem vroegen ze wel of hij nog meer eten wilde en of alles naar wens was etc. Dat is dus nog een verschil hier tussen mannen en vrouwen. Eerder en nu toen ik alleen was vragen ze het ook aan mij, dus ik stond raar te kijken toen dat veranderde toen Alexander er bij was.
Het voordeel is wel dat nu ik alleen ben de mensen op straat me weer vaker aanspreken voor gewoon een koetjes en kalfjes praatje. Iemand die alleen loopt is natuurlijk vaker in voor een praatje dan met zijn tweeën omdat zij al met elkaar praten. Ik vind dat nu wel fijn want dat vind ik wel gezellig. Gistermiddag nog thee gedronken met een tijgerbalsemverkoper die niets aan mij heeft kunnen slijten maar toch een half uurtje mee kunnen kletsen.

Ik merk dat ik weer een hoop aan het typen ben. Ik zal dus afronden.
Woensdag komt ma hier! Donderdag zullen we ’s morgens vroeg vertrekken naar Lukla en vanaf daar ruim twee weken lopen om het Mount Everest basecamp te bereiken en weer terug te keren. Daar heb ik wel heel veel zin in! Nieuwe ervaringen, nieuwe omgeving (ik ben nog nooit in een hooggebergte geweest), lekker wandelen (misschien spreek ik daar na een dag al anders over haha) en gezellig om ma weer te zien.

Nu zal ik echt ophouden. Degene die nog niet zijn afgehaakt halverwege, bedankt voor het lezen!

Namaste!!