Winter is coming!

Hoi Allemaal,

Nou, de gascrisis is weer wat verminderd. De blokkades bij de Indiase grens zijn opgeheven na vele protesten. Protestanten maakten hele lange ‘human chains’ op die wegen. Vooral vredige protesten dus. Ook zal het te maken hebben met het naderende Dassain.
Dassain is een Hindoeistisch feest waarin de families bij elkaar komen. Om elkaar op te kunnen zoeken moet er natuurlijk wel vervoer zijn en daar is benzine en diesel voor nodig. India is grotendeels Hindoeistisch dus zullen ze er wel begrip voor hebben gehad dat iedereen tijdens Dassain de weg op wilt. Het betekend niet dat de olie weer rijkelijk vloeit, de schuld bij de oliemaatschappijen is natuurlijk nog wel aanwezig maar er komt in ieder geval meer binnen dan de afgelopen week. Hoe het er nu op de wegen voor staat heb ik nog niet gezien. Ik weet niet of ik morgen van het schoolterrein kan (door de schaarste) dus dat zie ik dan wel.

Verder is het weer razend druk op school. Nu de musical voorbij is heeft de directeur ook weer meer tijd en geeft hij mij Nepalese lessen. Het gaat vooral om spreken en een beetje lezen. Ik vind het best lastig. Ook doen ze hier niet aan beleefdheidsvormen. Geen please en alsjeblieft dus. Je hebt je naar de kast waar in je in zit te gedragen en daar is ook de taal op aangepast. De manier van aanspreken toont voor ‘hogeren’ al genoeg respect en voor ‘lageren’ zijn alsjeblieft en dankjewel niet nodig. Misschien wat onbeschoft maar zo gaat dat nu eenmaal hier.

Ook krijg ik elke keer huiswerk mee. De eerste dag moest ik de nummers 1 t/m 100 in het Nepalees schrijven, mijn naam 20 keer en het Nepalees alfabet leren. Nu ben ik begonnen met lezen. Woorden letterlijk ontcijferen in klanken. Ik zit dus bewapend met woordenboek en lijst van klanken te leren. Tenminste... gedurende de tijd dat het kan. Er blijft niet veel tijd over naast het werk op school en in de residencies. Vaak komt het dus op de 1,5 uur per dag aan die ik voor mezelf heb. In ieder geval vinden de kinderen het heel leuk om mij te helpen (vooral als ik iets totaal verkeerd uit spreek natuurlijk) en zij zijn goede leraren.

Verder geniet ik hier volop van het ‘niet digitale’. Hoewel ik mij er zelf wel schuldig aan maak om te whatsappen en zoals nu aan mijn blog te werken. Werk wordt met de hand gedaan. Er komt amper elektriciteit aan te pas. Voornamelijk om de boel te verlichten eigenlijk. Ik werd hier aan herinnerd door het geluid van een handgrasmaaier. Vroeger hadden wij deze ook thuis. Op de een of andere manier maakte het veel los hahaha. Ik kan nu wel een ‘vroeger was alles beter’ praatje gaan houden maar dat bespaar ik jullie ;-) In ieder geval stond ik er weer even bij stil hoe snel de technologie gaat in Europa en dat ik daar best van baal.

Het gaat op zich goed met de projecten waar de kinderen mee bezig zijn tijdens mijn lessen. Behalve dat ze het werk van elkaar overnemen en dit vaak foutieve informatie is. Dan regent het slechte cijfers. Zaterdag moeten ze weer het een en ander inleveren. Hopelijk hebben ze er van geleerd. Uiteraard heb ik de leerlingen met goede antwoorden en beredeneringen de hemel in geprezen in de hoop dat de rest daar een voorbeeld aan neemt.

Ik ben nu een beetje inspiratieloos, typ morgen wel weer even verder :-)

Ok, morgen is nu 2 dagen verder.

We hebben net een briefing gehad van de directeur.
De crisis is weer opnieuw opgelaaid en de school zal vroegtijdig moeten sluiten.... De leerlingen gaan maandag (Juniors) en dinsdag (Seniors) naar huis. De leraren blijven als het goed is tot zaterdag op school maar dat kan ook zo weer veranderen. Dingen nemen een keerzijde als een blad aan een boom. Ik wacht dus maar gewoon af.

Afgelopen dinsdag heb ik voor het eerst echte bergen gezien. Nu de winter er aan komt is de lucht kraakhelder en zijn de omringende bergen te zien! Wit/grijze bergtoppen rijzen boven de groene heuvels uit. Een supermachtig gezicht!
Ik was en ben er enorm door verwonderd want zulke bergen en zeker in deze hoeveelheid heb ik nog nooit gezien!
Dat de winter eraan komt is ook aan de temperaturen goed te merken. ’s Morgens wordt het rond half 6 licht. Dan is het ijskoud (zo’n 10 graden). Als de zon eenmaal begint te schijnen rond een uur of 10 wordt het warm. Het hoogtepunt is rond een uur of 1. Het is dan rond de 28 graden. Door de hoogte hier en de heldere berglucht is de kracht van de zon extra fel. Dan neemt de temperatuur rond een uur of 5 weer af en wordt het om 6 uur weer donker (en koud, weer zo’n 10-13 graden). Voordat ik naar prep ga om 5 uur kleed ik me dan ook even om in lange broek, trui en neem mijn jack mee.

Woensdag ben ik wel naar Kathmandu geweest. Jyotsna en de directeur en de dokter natuurlijk moesten daar ook naar toe dus dat kwam mooi uit. Nog steeds is de weg van Benepa naar Kathmandu een eenbaansweg voor beide richtingen. Lange rijen lege bussen en taxi’s staan langs de weg. Gelukkig is er gewoon niet veel verkeer nu door de crisis dus ook geen grote oponthouden hier. In Kathmandu reed er weer wat meer verkeer in vergelijking met een foto die ik vorige week in de krant zag staan en stonden er minder lange rijen lege bussen, taxi’s en brommers. Deze hebben nu een plekje gekregen op open plekken die nu als parkeerplaats dienen.

De relatie tussen India en Nepal is in korte tijd (sinds de constitutie) zeer verslechterd. Eerst liet de Indiase premier weten dat India het eens was met de nieuwe Nepalese constitutie (95% van het Nepalese volk stemde voor dus zou het politiek gezien heel dom zijn natuurlijk om hier tegenin te gaan). Maar nu het zich uit in blokkades bij de grens etc. laat India toch merken dat zij het niet eens is met de constitutie. De reden kan ik alleen maar gissen: Ik denk dat India bang is dat de Indiase bevolking ook binnen korte tijd veranderingen zou willen zien m.b.t. gelijkheid van rechten tussen mannen en vrouwen en minderheden. Dit zou natuurlijk voor een flinke opstand kunnen zorgen, vooral in een land met 1,3 miljard inwoners waarin vrouwen nog veel meer worden onderdrukt ten opzichte van Nepal. Wanneer de mannen zich bedreigd zullen voelen en de vrouwen in opstand komen zal de chaos natuurlijk niet te overzien zijn.

Nepal is dus niet blij met India. Zij is sterk afhankelijk van het land waar veel grondstoffen vandaan komen en nu laat zij haar als het ware vallen. Nepalese televisiezenders zenden geen Indiase zenders meer uit. Best kinderachtig.
Nepal probeert nu zo veel mogelijk hulp vanuit China te krijgen. Deze zijn welwillend maar met de Himalaya als grens is het transport vrij lastig. De kranten schrijven dan ook dat ze nu hadden gewenst minder afhankelijk te zijn van India en betere banden hadden aangelegd met China. Nou ja, dit is geschiedenis en ze zal er van leren denk ik maar.

Ook Dassain en Tihar komen er nu aan! Ik ben benieuwd, feest van het licht en familiebezoeken. Vliegeren staan hierbij centraal, dat zal een mooi gezicht zijn. Hoe het en wat het precies is zal ik volgende keer schrijven. Anders heb ik dan niets te vertellen :-)

Nog een weekje stage (of minder, ik heb echt geen idee) en dan kan het reizen beginnen!!

Groetjes en tot schrijfs!